ชาย อายุ 57 ปี ชาว ต.ด่านชุมพล อ.บ่อไร่ จ.ตราด เคยอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อแม่พี่น้อง รวมกัน 8 ชีวิต หลังจากพ่อแม่ได้เสียชีวิตลง พี่น้องอีก 5 คน ก็ได้พลัดพรากตายจากไปทีละคนสองคน จนเหลือตัวคนเดียว ไร้ที่อยู่ กลายเป็นคนเร่ร่อน ค่ำไหนนอนนั่น ป่วยเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรง แขนขาหัก แม้จะเดินไม่ได้แบบคนปกติ แต่ก็ยังพอทำมาหากิน เก็บของเก่าขายประทังชีวิต ได้เงินบ้างเล็กๆ น้อยๆบวกกับมีเงินประชารัฐ 300 บาท ที่ผู้ใจบุญจะนำไปกดซื้อข้าวสารให้ในแต่ละเดือน
ขนำเล็กๆ ในที่ป่าชายเลนที่อยู่ข้างทาง ริมถนนชลประทานกั้นน้ำเค็ม หมู่ 2 ต.หนองคันทรง อ.เมืองตราด ชายคนดังกล่าวสร้างด้วยมือของตัวเอง ใช้เป็นที่นอนพอหลบแดดหลบฝนได้ หุงข้าวด้วยฟืน เวลาค่ำคืนก็ใช้แสงสว่างจากไฟฉาย ใช้น้ำฝนดื่มกิน
หลังจากที่ผู้สื่อข่าวได้สอบถามถึงความเป็นมา ชายคนดังกล่าวถึงกับร้องไห้โฮออกมา แต่ใจยังสู้ เล่าเรื่องราวต่างๆ ของครอบครัวที่จากไปแล้ว ตัวคนเดียว ไร้บ้าน กลายเป็นคนเร่ร่อน ทำงานหนักก็ไม่ได้
ทุกวันนี้อยากให้ทางภาครัฐเข้ามาช่วยเหลือ อยากได้ จยย.พ่วงข้าง สำหรับเก็บของเก่าขาย เพื่อหารายได้เลี้ยงตัวเอง เนื่องจากที่พักอยู่ไกลจากบ้านเรือนผู้คน เดินก็ไม่ค่อยไหว จึงวอนขอความช่วยเหลือในเบื้องต้น