หญิงเผยประสบการณ์เช่าหอพักใกล้ ม.ดัง ค่าเน็ตปีละหมื่น! แฟนมาช่วยยกตะกร้าผ้ายังโดนไล่

หญิงรายหนึ่งได้ร้องเรียนมายังเพจโหนกระแส ถึงพฤติกรรมของเจ้าของหอพักใกล้มหาวิทยาลัยชื่อดัง ที่พยายามให้ผู้เช่าเสียเปรียบในทุกช่องทาง และให้ผู้เช่ามีหลักฐานมาโต้แย้งกับเขาน้อยที่สุด

ผู้ร้องเรียน เล่าว่า ในปี 2565 ตนได้ศึกษาต่อในระดับปริญญาโท และได้ทำงานใกล้กับหอพักดังกล่าว ก่อนจะเริ่มงานตนได้รีบหาที่พัก จนกระทั่งไปเจอโพสต์โปรโมตหอพักแห่งนี้ จึงได้เดินทางไปดู

วันที่ไปดู หญิงเจ้าของหอพาตนไปดูห้องตัวอย่าง ซึ่งน่าจะเป็นห้องเดียวกับที่ผู้เสียหายหลายๆ คนได้ไปดู โดยเจ้าของหออ้างว่าห้องที่จะให้เข้าพักจริงยังมีคนเช่าอยู่ เปิดให้ดูไม่ได้ ตอนนั้นตนยังไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ เพราะรู้สึกห้องอับ และของต่างๆ ในห้องเยอะเกินไปจนดูรก เช่น กรอบรูป

หลังดูห้องแล้วเจ้าของหอก็พาไปนั่งคุย พูดในลักษณะเร่งให้ตนทำสัญญา พยายามโน้มน้าว กดดันต่างๆ นานา ซึ่งตนก็ทราบดีว่าหอพักบริเวณนี้เต็มเร็ว จึงกลัวว่าจะไม่มีที่พักเช่นกัน แต่ก็ได้บอกไปว่าขอปรึกษาแม่ก่อน หลังจากนั้นเขาก็โทรติดต่อมาเอง พูดในลักษณะเร่งรัดกดดันเหมือนเดิม แต่ด้วยความที่ใกล้จะเริ่มเข้าทำงาน ตนจึงเลือกที่นี่ ทำสัญญาเช่า 2 ปี

เริ่มแรกก็มีปัญญา เพราะตอนแรกเจ้าของหอแจ้งว่าค่าอินเทอร์เน็ตปีละ 1,000 บาท ทั้งตนและแม่ยืนยันว่าได้ยินตรงกัน แต่พอเอาเข้าจริงกลายเป็นปีละ 10,000 บาท และยกเลิกไม่ได้ เพราะเจ้าของหาอ้างว่าทำสัญญาไปแล้ว ตนจึงจำยอมจ่าย และรอเวลายกเลิกเมื่อครบปี ซึ่งอินเทอร์เน็ตที่ใช้เป็นแบบรวม แล้วกระจายสัญญาณวายฟายเหมือนหอพักทั่วไป

ตลอดระยะเวลาที่เช่า ตนพยายามทำตามกฎทุกอย่าง อย่างเช่นเรื่องไม่ให้คนนอกเข้า ตนมีแฟนซึ่งอยู่ในวัยทำงานเหมือนกัน ก็มีบ้างที่ไปมาหาสู่กัน ก็ได้แจ้งขออนุญาต แต่ไม่เคยพักค้าง เจ้าของหอเองก็เคยพูดคุยกับแฟนตนดี ไม่มีปัญหาอะไร มีในส่วนที่ตนอึดอัดบ้างคือ เจ้าของหอชอบพูดคุยเรื่องของคนอื่นให้ตนฟัง ชวนคุยจนหลายครั้งตนต้องเอ่ยปากขอตัวไปทำงาน

หรือบางครั้งพ่อแม่ตนมาจากต่างจังหวัด อยากมาหามาดูความเป็นอยู่ของลูกสาว ตนไปขออนุญาตเขา เขาก็บอกว่ามาได้เลย ไม่มีปัญหา ตนมาเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่หลังจากนั้นเขากลับมาบอกว่าไม่ชอบใจ หากมาครั้งหน้าจะต้องเปิดห้องพักรายวันในราคา 1,500 บาท

เมื่อเช่าอยู่ไปได้ประมาณ 1 ปี น้องสาวตนได้มาทำงานละแวกดังกล่าวเช่นกัน และต้องเริ่มงานทันที หาที่พักไม่ทัน จึงตกลงกันว่าน้องจะมาอยู่กับตน ตนก็ได้ไปแจ้งขออนุญาตเจ้าของหอ ตอนแรกเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พอน้องเข้ามาอยู่ซักพักเขาก็เริ่มมีปัญหา บอกว่าไม่โอเคที่มาอยู่ 2 คน เพราะทำสัญญาคนเดียว หากจะอยู่ก็ให้มาทำสัญญาใหม่

ตนทำตามที่เขาบอก พร้อมถามว่าต้องให้น้องเข้าไปด้วยหรือไม่ เพราะอาจจะต้องมีการเซ็นรับทราบสัญญา แต่เขาบอกว่าไม่ต้อง ให้ตนไปคนเดียวก็พอ ตนจึงเข้าไปพูดคุยโดยใช้โทรศัพท์อัดเสียง เพราะต้องการนำไปส่งต่อให้กับน้องสาว เพื่อให้รับทราบและเข้าใจตรงกัน แต่เจ้าของหอให้ลูกสาวมาค้นตัว และยึดโทรศัพท์-ไอแพดของตนไป ตนจึงได้แจ้งเจตนา และบอกว่าขอโทรหาน้องเพื่อจะได้ฟังด้วยกัน แต่เขาก็บอกว่าไม่ได้ สรุปวันนั้นเขาก็ไม่ได้ให้เซ็นหรือแก้ไขสัญญาอะไร เป็นเพียงการพูดคุยเรื่องกฎระเบียบปากเปล่า

เมื่อน้องมาอยู่ด้วย ตนก็ไม่ได้ให้แฟนเข้ามา เพื่อความเป็นส่วนตัวของน้องซึ่งเป็นผู้หญิง และตนรู้ว่าทางเจ้าของหออาจจะมีปัญหาได้ แต่ด้วยความที่ตนมีปัญหาสุขภาพหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท วันหนึ่งตนได้ให้แฟนมาช่วยยกตะกร้าผ้า ซึ่งแต่พอเดินผ่านห้องที่เขาอยู่ เขาตะโกนถามว่ามาหาใคร ซึ่งแฟนตนก็ได้บอกไปแล้วว่ามาช่วยตนยกตะกร้าผ้า ไม่ได้มาค้าง

พอแฟนเดินขึ้นมา เป็นช่วงที่ตนกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ และตอนนั้นก็มีน้องสาวอยู่ในห้องด้วย ตนก็ให้แฟนนั่งรอลงไปพร้อมกัน โดยระหว่างนั้นตนก็ได้พิมพ์ไปขออนุญาตเจ้าของหออีกทาง แต่ไม่ทันไรเขาก็เดินตามขึ้นมาแล้วมาไล่แฟนตนออก เจ้าของหอกับแฟนตนจึงมีปากเสียงกัน ตนวิ่งตามไปพยายามจะพูดให้เขาเข้าใจว่าเพิ่งมา แต่เขาก็ไม่ฟัง ไล่อย่างเดียว แล้วยังบอกว่าห้องตนมีแต่ปัญหา ทั้งๆ ที่ผ่านมาตนไม่เคยสร้างความวุ่นวายอะไร

หลังจากวันนั้นตนก็ไม่ค่อยได้อยู่ห้อง ยอมเสียค่าเช่าไปเปล่าๆ ทิ้งห้องไว้จนครบสัญญา เพราะสภาพจิตใจแย่มาก ตนทั้งต้องทำงานและเรียนปริญญาโท ไม่พร้อมเจอเหตุการณ์ใดๆ ที่ส่งผลต่อจิตใจ จึงยอมเลี่ยงไม่ให้ตัวเองเจอเหตุการณ์แบบนั้น

แต่แม้กระทั่งวันที่จะย้ายออก นอกจากเงินประกัน 20,000 บาทแล้ว เขายังเรียกค่าเสียหายอื่นๆ เพิ่มขึ้นมาอีก 18,000 บาท รอยขอบตู้ขอบเตียงก็คิด ตนพยายามชี้แจงว่ารอยบางรอยเป็นอยู่แล้ว แต่เขาก็บอกว่าตนทำ ตนต่อรองบอกเขาว่าจ่ายไม่ไหว เขาก็บอกว่าถ้าไม่จ่ายก็อยู่แบบนี้แหละ ไม่ให้ออก

สุดท้ายตนก็ได้คุยกับที่บ้านว่า จะขอยอม และขอให้เป็นครั้งสุดท้าย ถือว่าเป็นการเรียนรู้และซื้อสุขภาพจิตตัวเอง ไม่อยากไปต่อสู้กับเขา เท่าที่ตนได้สัมผัส เขาจะไม่ชอบคุยกับผู้ชาย จะเน้นคุยกับนักศึกษาผู้หญิง หรือคุณแม่ เพราะอาจจะข่มขู่กดดันได้ง่ายกว่า

ปัจจุบันนี้ตนยังพอมีหลักฐานบางส่วน เพราะเปลี่ยนโทรศัพท์มาหลายรอบ และบางส่วนก็ถูกเขาลบไป คนในละแวกนั้นจะรู้ดีว่าหอพักแห่งนี้มีปัญหา แต่น้องๆ นักศึกษาหลายคนก็ไม่รู้ หรือวัยทำงานแบบตนที่เพิ่งมาก็ไม่รู้ จึงไม่อยากให้มีใครเจอสถานการณ์แบบที่ตนเคยเจออีก